به گزارش پایگاه 598، علی رغم هشدار های فراوان مسئولان نظارتی و همچنین نهادهای دینی چندی است که سایت های محلی استان کرمانشاه خبرهایی را مبنی بر فروش گوشت های حرام در فروشگاه های این شهر منتشر می کنند.

پیگیری های خبرنگار ما از خرید و فروش علنی خرچنگ و برخی دیگر از حیوانات حرام گوشت در برخی از فروشگاه های عرضه گوشت در استان کرمانشاه خبر می دهد.



همچنین چندی پیش برخی از مسئولان از فروش گوشت خرچنگ در تبریز و رستوران های تهران خبر داده بودند که نیازمند عزم جدی مسئولان استانی در برخورد با این گونه موراد که از سوی دین و مراجع دینی منع شده است می باشد.

لازم به ذکر است که نهاد های نظارتی استان کرمانشاه در سال های گذشته تلاش های فرانی را در برخورد با فروشندگان گوشت های حرام(گراز و ...) انجام داده اند که این امر نیازمند استمرار و نظارت بیش از پیش آنان می باشد.



استفتاء مراجع تقلید در خصوص خرید و فروش و استفاده از گوشت خرچنگ و خرگوش:

حضرت آیة الله خامنه‌ای: خوردن آن حرام است.

حضرت آیة الله فاضل لنکرانی: حرام است.

حضرت آیة الله بهجت: خرچنگ و خرگوش حرام است .

حضرت آیة الله مکارم شیرازی: جایز نیست و فروختن آن به غیر مسلمین اشکالی ندارد.

حضرت آیة الله تبریزی: حرام است. اگر به کفار به شکل صوری بفروشند و قصد استنقاذ نسبت به آن داشته باشند مانعی ندارد.

حضرت آیة الله سیستانی: خوردن آن حرام است ولی خرید و فروش چون منفعتی غیر از خوردن دارد اشکال ندارد.

حضرت آیة الله صافی گلپایگانی: گوشت خرگوش و خرچنگ حرام است و فروختن آن نیز برای خوردن جایز نیست. چنانچه منافع محلله داشته باشد از قبیل خوراک طیور و غیره، فروختن آن برای این جهت اشکالی ندارد.

در بخش استفتائات پایگاه اینترنتی آیة الله مکارم شیرازی نیز در پاسخ به این که آیا خوردن گوشت خرچنگ حلال است این گوشت حرام توصیف شده است.

آیة الله مجتبی تهرانی:  نیز در بخش مرتبط با استفتائات خود در پاسخ به خوردن گوشت خرچنگ پاسخ داده‌اند که حرام است.
برچسب‌ها:

عنوان موضوع اصلي: فقه و حقوق
عنوان موضوع فرعي اول: مقالات حقوقى
عنوان موضوع فرعي دوم: حقوق خصوصى
زبان: فارسي
نام خانوادگي نويسنده: محمدمهدى كريمى‏نيا
عنوان مقاله: تغيير جنسيّت از منظر فقهى و حقوق
چكيده مقاله: متن مقاله: اشاره
امروزه بررسى مسأله «تغيير جنسيت» نه تنها از ديد پزشكى، بلكه به لحاظ مباحث حقوقى حائز اهميّت است. اگرچه در گذشته اين مباحث كم و بيش وجود داشته، ولى اكنون با پيشرفت تكنولوژى و علم پزشكى، ابعاد جديدترى در فراروى ما گشوده شده است و در نتيجه آن، ده ها موضوع جديد ايجاد شده، كه نياز است در فقه و حقوق، براى آن ها جواب هايى بيان گردد.
عدّه اى از فقهاى شيعه، «تغيير جنسيّت» را از جمله مسائل مستحدثه و جديد شمرده اند و در اين راه كوشش هايى انجام داده اند. شايد بتوان گفت اوّلين فقيهى كه در اين زمينه مسايلى را بيان داشته است، بنيان گذار جمهورى اسلامى ايران، حضرت امام خمينى()است كه حدود سال1342شمسى،احكام تغيير جنسيّت را در جلد دوّم تحريرالوسيله به رشته تحرير درآورده است.
آيا «تغيير جنسيّت» در مورد افراد سالم امكان دارد؟ تغيير جنسيّت چه ارتباطى با افراد خنثى دارد؟ پس از ايجاد تغيير جنسيت، روابط زوجين نسبت با يكديگر چگونه خواهد بود؟ آيا ازدواج همچنان به حال خود باقى است يا خود به خود زن و شوهر از يكديگر جدا مى شوند؟ وضعيّت زوجين كه يكى از آن ها، يا هر دو تغيير جنسيّت داده اند، نسبت به فرزندان چگونه خواهد بود؟ موضوع مهريه، ارث، ولايت و سرپرستى كودكان...
«تغيير جنسيّت»، زمينه ساز مسائل و مباحث جديدى در حقوق و فقه است كه در اين نوشتار به طور خلاصه بدان توجّه شده است. اميد است كه صاحب نظران، طلّاب و دانشجويان با نقد و بررسى، به رشد و بالندگى مبحث تغيير جنسيّت، كه در نوع خود از مسائل جديد محسوب مى شود، كمك نمايند.
1ـ تغيير جنسيت از نظر فيزيولوژى
سلول نر (اسپرم) به تعداد زيادى در منى وجود دارد كه 60 تا 120 ميليون و گاهى تا 400 ميليون از آن، در يك سانتى متر مكعب منى وجود دارد. اين اسپرم ها دو نوعند: اسپرم xو اسپرم y; از اين همه تعداد فراوانِ سلولِ نر، فقط يك اسپرم شانس برخورد با تخمك زن يا «اُوول» را داراست. چنانچه اسپرم x با تخمك زن تركيب گردد، فرزند به وجود آمده، دختر خواهد بود و اگر اسپرم yبا تخمك زن تركيب شود، فرزند، پسر خواهد بود. ولى مسأله به همين جا ختم نمى شود، بيضه و غدد ديگر بدن، با ترشحات خود، علائم جنس مذكر را ظاهر مى سازند و هورمون هايى در جنس ماده، علائم اين جنس را ظاهر مى گرداند. چنانچه اين هورمون ها كم ترشح شود يا اصلاً ترشح نشود، چه بسا علامت جنس مخالف، در وجود فرد ظاهر گردد كه به اين افراد، «دو جنسى»، «خنثى» و يا «هرمافروديت» اطلاق مى گردد.
بنابراين، جنين ايجاد شده، يا پسر است يا دختر و يا به دليل اختلالات، «دو جنسى» خواهد بود كه در اصطلاح فقه، به آن «خنثى» مى گويند. اين افراد داراى آلت مردانه و آلت زنانه هستند، و در مواردى افراد خنثى، فاقد هر دو آلت هستند. اين افراد در واقع يا مذكر و يا مؤنث هستند و جنس سوّم محسوب نمى شود. چنانچه عمل يكى از اين دو آلت تناسلى، در شخص خنثى بيش تر باشد، فرد به همان جنس ملحق خواهد بود و در مواردى با انجام آزمايشات، جنسيتِ غالبِ فرد را مشخص مى سازند ولى گاهى كاركِرد هر دو آلت تناسلى به صورت تساوى بوده و هيچ كدام بر ديگرى غلبه ندارد كه از آن در لسان فقه به «خنثاى مشكل» تعبير مى شود.
به گفته پزشكان، اغلب دو جنسى ها عقيم هستند و تنها موارد كمى از آن ها صاحب فرزند مى شوند كه يك فرد منحصر به فرد و استثنايى آن، در منابع فقهى و روايى، اين گونه ذكر شده است:
«شُريحِ قاضى، در حالى كه در مجلس قضاوت حضور داشت، ناگهان زنى وارد مجلس شد و گفت: اى قاضى! ميان من و دشمنم قضاوت كن. شريح به آن گفت: دشمنت كيست؟ زن گفت: تو هستى! شريح گفت: راهش دهيد; او را راه دادند و او وارد مجلس شد. سپس قاضى به او گفت: شكايتت چيست؟ گفت: من، هم آنچه را مردان دارند، دارم و هم آنچه را زنان دارند! شريح گفت: اميرالمؤمنين() [در اين گونه موارد] بر اساس مجراى ادرار قضاوت مى كند. وى گفت: من با هر دو مجرا ادرار مى كنم و از هر دو با هم قطع مى شود. شريح گفت: به خداوند سوگند، من چيزى شگفت انگيزتر از اين نشنيدم; زن گفت: شگفت انگيزتر از اين هم هست، شريح گفت آن چيست؟ گفت: شوهرم با من آميزش كرده، از او بچّه آوردم، و من نيز با كنيزم آميزش كردم و او هم از من بچّه آورد! شريح در حالى كه به شدّت شگفت زده شده بود، دست بر دست زد، آن گاه اميرمؤمنان()آمد و شريح گفت: اى اميرمؤمنان! بر من چيزى وارد شده كه شگفت آورتر از آن را نشنيدم; سپس داستان آن زن را حكايت كرد. آن گاه اميرمؤمنان()در اين باره از زن پرسيد; او در پاسخ گفت: قضيّه از همين قرار است. اميرمؤمنان()به او فرمود: شوهرت كيست؟ گفت: فلانى; امام كسى را به دنبال او فرستاد و او را فراخواند و فرمود: آيا او را مى شناسى؟ گفت: بله، او همسر من است. آن گاه از وى، درباره آنچه آن زن گفته بود، پرسيد. مرد گفت: قضيّه همين طور است. اميرمؤمنان() به وى فرمود: «تو شجاع تر از كسى هستى كه بر شير سوار مى شود; زيرا با اين وضعيت به وى نزديك مى شوى!!».
آن گاه اميرمؤمنان فرمود: اى قنبر! اين زن را به همراه يك زن ديگر به داخل خانه اى ببر تا دنده هاى او را بشمارد. شوهر زن گفت: اى اميرمؤمنان! من نه مردى را نسبت به وى امين مى دانم و نه زنى را. اميرمؤمنان() فرمود: دينار خواجه (كه از صالحان كوفه و مورد اعتماد بود) را نزد من بياوريد.
آن حضرت فرمود: اى دينار! به همراه اين زن وارد خانه اى شو و او را برهنه كن و به وى دستور بده كه لنگى بر خود ببندد و دنده هاى او را بشمار. دينار اين كار را انجام داد، كه دنده هاى او هفده تا بود، نُه تا در سمت راست و هشت تا در سمت چپ; از اين رو، اميرمؤمنان()، لباس، كلاه و كفش مردانه بر تن او كرد و ردايى بر شانه او انداخت و او را جزو مردان به حساب آورد.
شوهر گفت: يا اميرمؤمنان! او دختر عمويم است و از من بچّه دارد، در اين حال، شما او را جزو مردان به حساب مى آوريد؟! حضرت فرمود: من درباره او حكم خدا را صادر كردم; زيرا خداى تعالى «حوّا» را از پهلوى چپ «آدم» آفريد و (از اين رو) شمار دنده هاى مردان ناقص و دنده هاى زنان كامل است».1
علامه مجلسى() در ذيل حديث مى گويد: «اين روايت در نزد علماى اهل سنت مشهود و در كتاب هاى ايشان ثبت است. از اين روى، شيخ مفيد و ابن ادريس از علماى شيعه، على رغم اين كه به خبر واحد عمل نمى كنند، به اين روايت، كه در نزد آنان به عنوان خبر واحد شناخته شده است، عمل كرده اند. علاّمه حلى()، سند روايت را صحيح دانسته و گفته است: كسانى كه اين روايت را ضعيف دانسته اند، به سند آن توجه نداشته اند»2.
يكى از فقهاى معاصر مى گويد: «از اين روايت به دست مى آيد كه يك شخص در توليد مثل، مى تواند هم نقش مرد و هم نقش زن را ايفا نمايد و من مضمون اين روايت را با عدّه اى از پزشكان در ميان گذاشتم، آن ها گفتند: در تاريخ پزشكى، چنين چيزى ديده نشده است»31390/07/29

برچسب‌ها:

عنوان موضوع اصلي: فقه و حقوق
عنوان موضوع فرعي اول: پرسش و پاسخ
عنوان موضوع فرعي دوم: استفتائات آيه ا... خامنه اى
زبان: فارسي
نام خانوادگي نويسنده: نامشخص
عنوان مقاله: پوشش و تقليد از فرهنگ غرب
چكيده مقاله: متن مقاله: لباس شهرت و احكام پوشش
س275: معيار لباس شهرت چيست؟
ج: لباس شهرت لباسى است كه پوشيدن آن براى شخص، بخاطر رنگ يا كيفيت دوخت يا مندرس بودن آن و علل ديگر مناسب نيست، بطورى كه اگر آن را در برابر مردم بپوشد توجه آنان را به خود جلب نموده و انگشت نما مى‏شود.
س276: صدايى كه هنگام راه رفتن زنان از برخورد كفش آنان با زمين ايجاد مى‏شود، چه حكمى دارد؟
ج: تا زمانى كه باعث جلب توجه و ترتّب مفسده نشده است ، فى نفسه اشكال ندارد.
س277: آيا دختران مى‏توانند لباسى كه رنگ آن مايل به آبى پررنگ است بپوشند؟
ج: فى‏نفسه اشكال ندارد به شرطى كه منجر به جلب توجه ديگران و ترتّب مفسده نشود.
س278: آيا براى زنان پوشيدن لباسهاى تنگى كه برجستگيهاى بدن آنان را نشان مى‏دهد و يا پوشيدن لباسهاى بدن نما و عريان در عروسيها و مانند آن جايز است؟
ج: اگر از نگاه مردان اجنبى و ترتّب مفسده در امان و محفوظ باشند، اشكال ندارد در غير اين صورت جايز نيست.
س279: آيا پوشيدن كفش سياه براق توسط زن مؤمن جايز است؟
ج: اشكال ندارد مگر آنكه رنگ و شكل آن باعث جلب توجه نامحرم و يا انگشت نما شدن او شود.
س280: آيا بر زنان واجب است در لباس مانند مقنعه، شلوار و پيراهن فقط رنگ سياه را انتخاب كنند؟
ج: حكم لباس زن از جهت رنگ و شكل و كيفيت دوخت مانند كفش است كه در جواب سؤال قبل بيان شد.
س281: آيا جايز است حجاب و لباس زن بگونه‏اى باشد كه توجه ديگران را بخود جلب كند و يا باعث تهييج شهوت شود مثلا طورى چادر سر كند كه توجه ديگران را به خود جلب كند و يا پارچه و رنگ جوراب را بگونه‏اى انتخاب كند كه شهوت برانگيز باشد؟
ج: پوشيدن چيزى كه از جهت رنگ يا شكل و يا نحوه پوشيدن باعث جلب توجه اجنبى شود و موجب فساد و ارتكاب حرام گردد، جايز نيست.
س282: آيا پوشيدن چيزى كه مخصوص زنان است توسط مردان و برعكس، در خانه بدون قصد تشبّه به جنس مخالف، جايز است؟
ج: تا زمانى كه آن را به عنوان لباس براى خود انتخاب نكرده باشند، اشكال ندارد.
س283: فروش لباسهاى زنانه داخلى توسط مردان چه حكمى دارد؟
ج: اگر موجب ترتّب مفاسد اخلاقى واجتماعى نباشد، اشكال ندارد.
س284: آيا بافندگى و خريد و فروش جوراب نازك شرعا جايز است؟
ج: اگر توليد و خريد و فروش آن به قصد پوشيدن زنان در برابر مردان اجنبى نباشد، اشكال ندارد.
س285: آيا جايز است افرادى كه ازدواج نكرده‏اند با رعايت موازين شرعى و آداب اخلاقى، در فروشگاههاى لباسهاى زنانه و وسايل آرايش كار كنند؟
ج: جواز كاركردن و كسب درآمد حلال شرعا مختص گروه خاصى ازمردم نيست‏ بلكه هر كس كه موازين و آداب اسلامى را رعايت كند حق آن را دارد، ولى اگر براى دادن پروانه تجارى يا اجازه كار از طرف ادارات و نهادهاى مسئول بخاطر رعايت مصالح عمومى براى بعضى از مشاغل شرايط خاصى وضع شده باشد بايد مراعات شود.
س286: انداختن زنجير توسط مردان چه حكمى دارد؟
ج: اگر زنجير از طلا باشد و يا از چيزهايى باشد كه استفاده از آنها مخصوص زنان است، انداختن آن براى مردان جايز نيست.
تقليد از فرهنگ غربى تشبّه به كفّار و ترويج فرهنگ آنان
س287: آيا پوشيدن لباسهايى كه بر روى آن حروف و تصاوير خارجى چاپ شده، جايز است و آيا اين لباسها ترويج فرهنگ غربى محسوب مى‏شوند؟
ج: اگر مفاسد اجتماعى نداشته باشند پوشيدن آنها فى نفسه اشكال ندارد و امّا اينكه ترويج فرهنگ غربىِ معارض با فرهنگ اسلامى محسوب مى‏شود يا خير، موكول به نظر عرف است.
س288: امروزه وارد كردن لباسهاى خارجى و خريد و فروش و استفاده از آنها در داخل شهرها متداول شده است، با توجه به افزايش تهاجم فرهنگى غرب به انقلاب اسلامى، اين كار چه حكمى دارد؟
ج: واردات و خريد وفروش واستفاده از آنها به مجرّد اينكه از كشورهاى غيراسلامى وارد شده‏اند، اشكال ندارد، ولى آنچه كه پوشيدن آن با عفّت و اخلاق اسلامى منافات داشته باشد و يا ترويج فرهنگ غربى كه دشمن فرهنگ اسلامى است، محسوب مى‏شود، واردات و خريد وفروش و پوشيدن آن جايز نيست و دراين مورد بايد به مسئولين مربوطه مراجعه شود تا از آن جلوگيرى كنند.
س289: تقليد از مدهاى غربى در كوتاه كردن مو چه حكمى دارد؟
ج: معيارهاى حرمت در اين موارد، شبيه شدن به دشمنان اسلام وترويج فرهنگ آنهاست و اين موضوع با توجه به كشورها و زمانها و اشخاص مختلف، فرق مى‏كند و اين امر مختص به غرب هم نمى‏باشد.
س290: آيا جايز است مربيان مدارس موهاى دانش آموزانى را كه موهاى سر خود را به شكلهاى غربى كه مخالف آداب اسلامى و تشبه به كفار است، اصلاح و آرايش مى‏كنند، بتراشند؟ با علم به اينكه راهنمايى و نصيحت آنان فايده‏اى ندارد؟ و آنان ظواهر اسلامى را در مدرسه رعايت مى‏كنند ولى پس از خروج از مدرسه تغيير وضعيت مى‏دهند، وظيفه ما چيست؟
ج: تراشيدن موى سر دانش آموزان توسّط مربّيان شايسته نيست. اگر مسئولين مدرسه تشخيص دادند كه بعضى از كارهاى دانش آموزان با آداب و فرهنگ اسلامى تناسب ندارد، بهتر است آنان را نصيحت و راهنمايى‏هاى پدرانه نمايند و در صورت نياز اولياى آنان را براى كمك به حل مشكل، از وضعيت دانش آموزان خود آگاه نمايند و البته مراعات قوانين آموزش و پرورش، لازم است.
س291: پوشيدن لباس آمريكايى چه حكمى دارد؟
ج: پوشيدن لباسهايى كه توسط دولتهاى استعمارى توليد شده‏اند، ازاين جهت كه ساخت دشمنان اسلام است، فى نفسه اشكال ندارد، ولى اگر اين كار مستلزم ترويج فرهنگ غيراسلامى دشمن باشد و ياباعث تقويت اقتصاد آنان براى استعمار و استثمار سرزمين هاى اسلامى‏شود و يا منجر به وارد شدن ضرر اقتصادى به دولت اسلامى گردد، داراى اشكال است و حتّى در بعضى از موارد جايز نيست.
س292: آيا براى زنان، شركت درمراسم استقبال و خوش‏آمدگويى و تقديم دسته گل كه توسّط وزارت‏خانه‏ها و ادارات دولتى و غير آنها، ترتيب داده مى‏شود، جايز است و آيا صحيح است كه شركت آنان را در اين مراسم، اين گونه توجيه كنيم كه هدف ما نشان دادن حرّيت و احترام زن در جوامع اسلامى است؟
ج: دعوت از زنان براى مشاركت درمراسم استقبال و خوش آمدگويى به مهمانان خارجى وجهى ندارد و در صورتى كه موجب فساد وترويج فرهنگ غيراسلامى شود، جايز نيست.
س293: پوشيدن كروات چه حكمى دارد؟
ج: به طور كلى پوشيدن كروات و ديگر لباسهايى كه پوشش و لباس غير مسلمانان محسوب مى‏شوند بطوريكه پوشيدن آنها منجر به ترويج فرهنگ منحطّ غربى شود جايز نيست.
س294: فروش كليه عكسها و كتابها و مجلاتى كه بطور آشكار مشتمل بر امور قبيح و مبتذل نيستند ولى بطور ضمنى باعث ايجاد جوّ فرهنگى فاسد و غير اسلامى بخصوص در بين جوانان مى شوند، چه حكمى دارد؟
ج: خريد و فروش و ترويج امورى از اين قبيل كه منجر به انحراف جوانان و فساد آنان و باعث پيدايش جوّ فرهنگى فاسدى مى شوند، جايز نيست و واجب است از آنها اجتناب شود.
س295: امروزه وظيفه زنان براى مقابله با تهاجم فرهنگى به جامعه اسلامى ما چيست؟
ج: يكى از مهمترين وظايف آنان حفظ حجاب اسلامى و ترويج آن و پرهيز از لباسهائى است كه پوشيدن آنها تقليد از فرهنگ دشمن محسوب مى‏شود.
س296: بعضى از مسلمانان عيدهاى مسيحيان را جشن مى‏گيرند، آيا اين كار اشكال ندارد؟
ج: جشن گرفتن ميلاد حضرت عيسى مسيح على نبيّنا و آله و عليه السلام اشكال ندارد.
س297: آيا پوشيدن لباسى كه تبليغ و تشويق شراب روى آن وجود دارد، جايز است؟
ج: جايز نيست.
پيوند مرتبط: تاريخ بارگذاري: 1390/08/06
برچسب‌ها:

برچسب‌ها:

عنوان موضوع اصلي: فقه و حقوق
عنوان موضوع فرعي اول: پرسش و پاسخ
عنوان موضوع فرعي دوم: استفتائات آيه ا... خامنه اى
زبان: فارسي
نام خانوادگي نويسنده: نامشخص
عنوان مقاله: مصرف دخانيات و مواد مخدّر
چكيده مقاله: متن مقاله: مصرف دخانيات و مواد مخدّر
س312: استعمال دخانيات در اداره هاى دولتى و اماكن عمومى چه حكمى دارد؟
ج: اگر بر خلاف مقرّرات داخلى ادارات و اماكن عمومى‏باشد و يا موجب اذيت و ناراحتى ديگران و يا ضرر رساندن به آنان شود، جايز نيست.
س313: برادر من معتاد به مواد مخدّر است و قاچاقچى مواد مخدّر نيز هست، آيا بر من واجب است او را به مقامات رسمى مربوطه معرفى كنم تا از كار او جلوگيرى كنند؟
ج: بر شما نهى از منكر واجب است و بايد او را در ترك اعتياد يارى كنيد و همچنين او را از قاچاق و فروش و توزيع مواد مخدّر منع نماييد و اگر اعلام وضعيت او به مقامات مربوطه، به او در اين باره كمك كرده يا مقدمّه نهى از منكر محسوب شود واجب است اعلام نمائيد.
س314: آيا استعمال انفيه جايز است؟ اعتياد به آن چه حكمى دارد؟
ج: اگر ضرر قابل ملاحظه‏اى داشته باشد استعمال و اعتياد به آن جايز نيست.
س315: خريد وفروش و استعمال تنباكو چه حكمى دارد؟
ج: خريد وفروش واستعمال تنباكو فى نفسه اشكال ندارد ولى اگر ضرر قابل ملاحظه‏اى براى شخص داشته باشد، استعمال و خريد و فروش آن جايز نيست.
س316: آيا حشيش پاك است؟ و آيا استعمال آن حرام است؟
ج: حشيش پاك است ولى استعمال آن حرام مى‏باشد.
س317: استعمال مواد مخدّر از قبيل حشيش، ترياك، هروئين، مورفين، مارى جوانا و ... بصورت خوردن ، نوشيدن، كشيدن، تزريق و يا شياف، چه حكمى دارد؟ خريد و فروش و ساير راههاى كسب درآمد با آن مثل حمل و نقل و نگهدارى و قاچاق آنها چه حكمى دارد؟
ج: استعمال مواد مخدر و استفاده از آنها با توجه به آثار سوءشان از قبيل ضررهاى شخصى و اجتماعى قابل ملاحظه‏اى كه براستعمال آنها مترتّب مى‏شود، حرام است و به همين دليل كسب درآمد با آنها از طريق حمل ونقل و نگهدارى و خريد و فروش و غير آن هم حرام است.
س318: آيا معالجه و درمان بيمارى بااستعمال مواد مخدّر جايز است؟ و بر فرض جواز، آيا بطور مطلق جايز است يا فقط در صورتى جايز است كه راه درمان منحصر به آن باشد؟
ج: اگر درمان و معالجه به نحوى متوقف براستعمال مواد مخدّر باشد و اين امر هم با تجويز پزشك مورد اطمينان صورت گيرد، اشكال ندارد.
س319: كاشت و پرورش گياهانى از قبيل خشخاش، شاهدانه هندى ، كويحا و ... كه از آنها ترياك، هروئين ، مورفين و حشيش و كوكائين گرفته مى‏شود چه حكمى دارد؟
ج: كاشت و پرورش اين نوع گياهان كه بر خلاف مقرّرات نظام جمهورى اسلامى مى‏باشد جايز نيست.
س320: آماده كردن و تهيه مواد مخدّر اعم از اينكه از مواد طبيعى باشند مثل مورفين، هروئين، حشيش و مارى جوانا، يا از مواد مصنوعى مثل I.S.D و غير آن چه حكمى دارد؟
ج: جايز نيست.
س321: آيا استعمال تنباكوئى كه بعضى از انواع خمر را بر روى آن پاشيده‏اند جايز است؟ و آيا استنشاق دود آن جايز است؟
ج: اگر مصرف آن تنباكو از نظر عرف، استعمال خمر محسوب نشود و باعث مستى و وارد شدن ضرر قابل ملاحظه‏اى نگردد اشكال ندارد، هر چند احوط ترك آن است.
س322: آيا شروع به استعمال دخانيات حرام است؟ اگر فرد معتاد مصرف دخانيات را به مدّت چند هفته يا بيشتر ترك كند آيا حرام است كه دوباره به استعمال آن بپردازد؟
ج: حكم با اختلاف مراتب ضررى كه بر استعمال دخانيات مترتب مى‏شود، متفاوت مى گردد و به طور كلى استعمال دخانيات اگر به مقدارى باشد كه موجب ضرر قابل ملاحظه‏اى براى بدن باشد، جايز نيست و اگر شخص مى‏داند كه با شروع آن به اين مرحله مى‏رسد نيز جايز نمى‏باشد.
س323: اموالى كه حرمت عين آنها معلوم است مانند اموال حاصل از تجارت مواد مخّدر چه حكمى‏دارند؟ آيا در صورتى كه مالك آنهارا نشناسيم، حكم اموال مجهول‏المالك را دارند؟ اگر اينگونه باشند، آيا تصرف در آنها با اجازه حاكم شرع يا وكيل عام او جايز است؟
ج: اگر انسان علم به حرام بودن عين مالى كه تحصيل كرده داشته باشد، در صورتى كه مالك شرعى آن را هر چند در تعداد محصورى بشناسد، واجب است آنرا به او برگرداند، والاّ بايد آن را از طرف مالك شرعى‏اش به فقرا صدقه بدهد و اگر مال حرام با مال حلال او مخلوط شده باشد و مقدار و مالك شرعى آن را نشناسد، واجب است خمس آنرا به متولى خمس بپردازد.
پيوند مرتبط: تاريخ بارگذاري:
برچسب‌ها:

پاسخ خاص آیت الله مکارم به سوالات عجیب یک خانم

شفاف: ماجرای استفتائات عجیب و غریب از مراجع تقلید، بعد از سایت دار شدن مراجع سوژه بسیاری از رسانه های خبری است.از شروط ازدواج گرفته تا بحث خرید و فروش و حتی نحوه نگهداری از اولاد، سوالاتی است که گاه بسیار عجیب و دور از ذهن به نظر می رسد و حتی گاهی بهت مراجع تقلید را به همراه دارد.

اخیرا نیز پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی پرسش و پاسخ درباره یک استفتاء را منتشر کرده است .یکی از تازه‌ترین استفتائات از آیت‌الله مکارم شیرازی سوال خانمی است که نظر آیت‌الله مکارم شیرازی را را نسبت به شروط مورد علاقه او برای عقد ازدواج جویا شده است.

 این خانم، شروط را در اینترنت دیده است و پس از مشورت با دوستان خود، آن را با خواستگار خود هم مطرح نموده است اما پس از موافقت خواستگار با این شروط، محضردار از تایید این شروط و ثبت عقد ازدواج خودداری کرده است.متن سوال این خانم و پاسخ آیت الله مکارم شیرازی چنین است:

 بنده از اینترنت شرایطی را در مورد ازدواج دیدم که خیلی خوب و عادلانه هم بود و من از آنها پرینت گرفتم و به دوستانم هم نشان دادم و آنها هم تایید کردند که شرایط بسیار خوبی است و می‌تواند برای دختری که قصد ازدواج دارد بسیار مفید باشد برای همین با خواستگارم مطرح کردم و او هم پذیرفت ولی وقتی رفتیم محضر، محضردار که یک روحانی هم بود گفت اکثر این‌ها شرایط خلاف شرع هستند و به درد نمی‌خورند و حتی به تمسخر گفتند که شاید هر کس این‌ها را نوشته قصد دست انداختن خانم‌ها را داشته است، من خیلی ناراحت شدم. واقعاً همین مسایل است که باعث می‌شود ما جوان‌ها دین‌گریز شویم. چرا نباید به شرایط مورد توافق طرفین احترام قایل شد؟

من شرایط را هم برایتان ارسال می‌کنم و از شما خواهش دارم که مرا راهنمایی فرمایید.
از لطف شما هم ممنونم
 

1-زوج به زوجه وکالت بلاعزل با حق توکیل به غیر داد تا زوجه در هر زمانی که بخواهد از جانب زوج اقدام به متارکه کرده و خود را از علقه زوجیت رها سازد به هر طریق اعم از بذل یا اخذ مهریه.
2-زوج به زوجه وکالت بلا عزل داد تا هر زمان خواست مهریه را به هر میزان که خواست افزایش دهد.
3- زوجه اجازه دارد هر زمان اراده نمود به خارج از کشور مسافرت نموده و نیازی به اجازه مجدد زوج نباشد چه برای اخذ یا تمدید یا تجدید گذرنامه و این اجازه دائمی است.
4- زوجه حق ادامه تحصیل را تا هر مرحله‌ای که لازم بداند خواهد داشت در هر مکان و محلی که ایجاب کند .
5- زوج، زوجه را در انتخاب هر شغلی که مایل باشد و در هر محلی که صلاح بداند مخیر می‌نماید.
6- زوج مکلف است هنگام جدایی اعم از اینکه متارکه به درخواست زوج باشد یا به درخواست زوجه، کلیه دارایی خود را اعم از منقول و غیر منقول و وجوه نقدی بلا عوض به زوجه منتقل نماید.
 

7- حق انتخاب مسکن و تعیین کشور و شهر یا محل آن با زوجه خواهد بود.
8- حضانت فرزندان بعد از طلاق مطلقاً با زوجه خواهد بود و در صورت خروج از کشور نیز نیازی به اذن پدر نخواهد بود.
9-اختیار زمان بچه‌دار شدن مطلقاً در اختیار زوجه خواهد بود.
10-نزدیکی و تمکین در اختیار زوجه بوده و هر زمان که اراده نمود زوج مکلف به همبستری با زوجه خواهد بود.
11-اگر احیاناً تقاضای همبستری از سوی زوج باشد زوج باید قبلاً مبلغی (که از سوی زوجه تعیین می شود) به شماره حساب زوجه واریز نماید با این حال زوجه در نزدیکی مخیر بوده و این امر موجد هیچ حقی هم برای زوج نخواهد بود.
12-زوج به هیچ عنوان حق طلاق زوجه را نخواهد داشت.
13-زوج پس از متارکه به هیچ عنوان حق ازدواج را نخواهد داشت اعم از نکاح دائم یا نکاح منقطع.
14-زوجه هر وقت مصلحت بداند می تواند زوج را تنبیه بدنی نماید و زوج حق هر گونه اعتراض بعدی را در این خصوص از خود سلب و ساقط می‌نماید.                                                                                                                                                                      
15-زوج مکلف به انجام کلیه کارهای منزل بوده و در موقع جدایی نیز حق درخواست اجرت المثل را از این حیث نخواهد داشت.
16-زوجه هر گونه که مقتضی و صلاح بداند در برقراری ارتباط با دیگران مخیر بوده و زوج حق هر گونه اعتراض بعدی را از خود سلب و ساقط می‌نماید.
17-درخصوص تربیت اولاد زوجه هر گونه صلاح بداند اقدام خواهد نمود و زوج حق دخالت در این خصوص را نخواهد داشت.
18-ریاست خانواده با زوجه خواهد بود.
19-زوجه شرط نمود که زوج ضمن اطاعت کامل از زوجه از والدین ایشان نیز تبعیت کامل داشته باشد.
20-زوجه شرط نمود عند اللزوم نفقه والدین ایشان نیز با زوج باشد.
21-حق رجوع بعد از طلاق با زوجه خواهد بود.
22-نفقه زوجه علاوه بر مصادیق قانونی که عبارت از تهیه مسکن و البسه و خوراک و هزینه های بهداشتی و دارویی می‌باشد شامل کلیه تفریحات زوجه نیز از قبیل مسافرت خارج از کشور و غیره خواهد بود و میزان نفقه نیز توسط زوجه بدون لحاظ کردن وضعیت مالی زوج تعیین خواهد شد.

پاسخ آیت‌الله مکارم شیرازی:

فکر می‌کنیم آنچه نوشته‌اید، منظورتان مزاح و شوخی بوده. هیچ برده‌ای هم در دوران بردگی دارای چنین محدودیتی نبوده و اگر زوجی را پیدا کنید که زیر بار این شرایط برود حتما باید او را به طبیب روانی معرفی کنید.

برچسب‌ها:

عنوان موضوع اصلي: فقه و حقوق
عنوان موضوع فرعي اول: پرسش و پاسخ
عنوان موضوع فرعي دوم: استفتائات آيه ا... خامنه اى
زبان: فارسي
نام خانوادگي نويسنده: نامشخص
عنوان مقاله: تراشيدن ريش
چكيده مقاله: متن مقاله: س324: مراد از فك پائين كه باقى گذاشتن موهاى آن واجب است چيست؟ آيا شامل گونه ها هم مى‏شود؟
ج: معيار اين است كه از نظر عرف، گذاشتن ريش صدق كند.
س325: ريش از نظر كوتاهى و بلندى بايد چه مقدار باشد؟
ج: حد معيّنى ندارد، بلكه معيار اين است كه عرفا بر آن ريش صدق كند و بلندبودن آن بيشتر از قبضه دست كراهت دارد.
س326: بلندكردن سبيل و كوتاه كردن ريش چه حكمى دارد؟
ج: اين كار فى‏نفسه اشكال ندارد.
س327: بعضى از مردان موهاى چانه خود را باقى گذاشته و باقيمانده را مى تراشند، اين كار چه حكمى دارد؟
ج: تراشيدن مقدارى از ريش حكم تراشيدن تمام آن را دارد.
س328: آيا تراشيدن ريش فسق محسوب مى‏شود؟
ج: تراشيدن ريش بنابر احتياط حرام است و احوط اين است كه احكام و آثار فسق بر آن مترتّب مى‏شود.
س329: تراشيدن سبيل چه حكمى دارد؟ و آيا مى توان آن را خيلى بلند كرد؟
ج: تراشيدن سبيل و باقى گذاشتن و بلند نمودن آن فى‏نفسه اشكال ندارد، بله، بلند نمودن آن به مقدارى كه هنگام خوردن و آشاميدن با غذا يا آب برخورد كند، مكروه است.
س330: تراشيدن ريش با تيغ يا ماشين ريش تراشى براى هنرمندى كه كارش آن را اقتضا مى‏كند، چه حكمى دارد؟
ج: اگر عنوان تراشيدن ريش بر آن صدق كند بنابر احتياط حرام است، ولى اگر كار هنرى او نياز ضرورى جامعه اسلامى محسوب شود، مبادرت به تراشيدن ريش به مقدار آن ضرورت، اشكال ندارد.
س331: من به اعتبار اينكه مسئول روابط عمومى يكى از شركتهاى تابع جمهورى اسلامى هستم، مجبور به خريد و ارائه لوازم اصلاح به مهمانها براى تراشيدن ريششان مى‏باشم، تكليف من چيست؟
ج: بنابر احتياط خريد و ارائه لوازم ريش تراشى به ديگران جايز نيست مگر در مقام ضرورت.
س332: در صورتى كه گذاشتن ريش مستلزم اهانت باشد، تراشيدن آن چه حكمى دارد؟
ج: گذاشتن ريش براى مسلمانى كه به دينش اهميّت مى‏دهد باعث سرشكستگى نيست و بنابر احتياط، تراشيدن آن جايز نيست مگر در صورتى كه گذاشتن ريش باعث ضرر يا حرج شود.
س333: آيا تراشيدن ريش در صورتى كه گذاشتن آن مانع رسيدن به اهداف مشروع انسان شود جايز است؟
ج: بر مكلّفين واجب است حكم خداوند را امتثال كنند مگر در مواردى كه حرج يا ضرر قابل ملاحظه‏اى وجود داشته باشد.
س334: آيا خريد و فروش و توليد خمير اصلاح كه كاربرد اصلى آن براى اصلاح ريش است ولى گاهى براى اصلاح غير از آن هم بكار مى رود، جايز است؟
ج: اگر خمير مذكور غير از اصلاح ريش منافع حلال ديگرى دارد، توليد و فروش آن بدين منظور اشكال ندارد.
س335: آيا منظور از حرمت تراشيدن ريش آن است كه موهاى صورت بطور كامل روئيده باشند و سپس تراشيده شوند يا اينكه شامل موردى كه مقدارى از موهاى صورت درآمده باشند هم مى‏شود؟
ج: بطور كلى تراشيدن آن مقدار از موى صورت كه بر آن عنوان تراشيدن ريش صدق مى‏كند بنابر احتياط حرام است ولى تراشيدن مقدارى از آن كه عنوان مزبور بر آن صدق نمى‏كند اشكال ندارد.
س336: آيا اجرتى كه آرايشگر بابت تراشيدن ريش مى گيرد، حرام است؟ و بر فرض حرمت، اگر با مال حلال مخلوط شود، آيا واجب است هنگام تخميس آن، خمس آن را دوبار بپردازد ياخير؟
ج: بنابر احتياط، گرفتن اجرت در برابر تراشيدن ريش، حرام است و امّا در مورد مال مخلوط به حرام، اگر مقدار حرام و مالك آن را بشناسد واجب است آن را به او برگرداند و يارضايت وى را جلب كند و اگر مالك آن را هر چند درتعداد محصورى نشناسد، واجب است آن را به فقيران صدقه بدهد و اگر مقدار مال حرام را نداند ولى مالك آن را بشناسد واجب است بنحوى رضايت او را بدست آورد و اگر مقدار آن را نداند و مالك را هم نشناسد واجب است خمس آن را بپردازد تا مالش از حرام پاك شود و در صورتى كه مقدار باقيمانده بعد از پرداخت خمس، از مؤونه سال زياد بيايد، پرداخت خمس آن به عنوان اداى خمس منفعت كسب، واجب است.
س337: گاهى بعضى از مشتريان براى تعمير ماشين اصلاح خود به من مراجعه مى‏كنند، با توجه به اينكه تراشيدن ريش از نظر شرعى حرام است، آيا انجام آن براى من جايز است؟
ج: از آنجا كه وسيله مذكور غير از تراشيدن ريش استفاده‏هاى ديگرى هم دارد، بنابراين اقدام به تعمير آن و گرفتن اجرت در برابر آن در صورتى كه به قصد استفاده از آن براى تراشيدن ريش نباشد، اشكال ندارد.
س338: آيا اصلاح موى گونه‏ها اعم از اينكه با نخ باشد يا با موچين، حرام است؟
ج: اصلاح موى گونه‏ها هر چند با تراشيدن، حرام نيست.
پيوند مرتبط: تاريخ بارگذاري: 1390/08/06
برچسب‌ها:

برچسب‌ها:

عنوان موضوع اصلي: فقه و حقوق
عنوان موضوع فرعي اول: پرسش و پاسخ
عنوان موضوع فرعي دوم: استفتائات آيه ا... خامنه اى
زبان: فارسي
نام خانوادگي نويسنده: نامشخص
عنوان مقاله: مسائل پزشكى
چكيده مقاله: متن مقاله: جلوگيرى از باردارى
س168: 1 - آيا براى زنى كه سالم است، جلوگيرى از باردارى بطور موقت از طريق بكارگيرى وسايل و موادى كه از انعقاد نطفه جلوگيرى مى‏كنند، جايز است؟

2 - استفاده از يكى از دستگاههاى جلوگيرى از باردارى كه چگونگى جلوگيرى از حاملگى توسط آن تا به امروز معلوم نشده، ولى به عنوان وسيله‏اى براى جلوگيرى از باردارى شناخته شده است، چه حكمى دارد؟

3 - آيا جلوگيرى دائم از حاملگى براى زنى كه از خطر باردارى خوف دارد، جايز است؟

4 - آيا جلوگيرى دائمى از باردارى براى زنانى كه زمينه مساعدى براى به دنيا آوردن فرزندانى معيوب يا مبتلا به بيماريهاى ارثى جسمى و روانى دارند، جايز است؟


ج: 1 - اگر با موافقت شوهر باشد، اشكال ندارد.

2 - اگر موجب از بين رفتن نطفه بعد از استقرار آن در رحم شود و يا مستلزم نگاه و لمس حرام باشد، جايز نيست.

3 - جلوگيرى از باردارى در فرض مذكور اشكال ندارد بلكه اگر حاملگى براى حيات مادر خطر داشته باشد، باردار شدن بطور اختيارى جايز نيست.

4 - اگر با يك غرض عقلائى صورت بگيرد و ضرر قابل توجهى هم نداشته باشد و با اجازه شوهر باشد، اشكال ندارد.


س169: بستن لوله هاى منى مرد براى جلوگيرى از افزايش جمعيت چه حكمى دارد؟

ج: اگر اين كار با يك غرض عقلائى صورت بگيرد و ضرر قابل ملاحظه‏اى هم نداشته باشد، فى‏نفسه اشكال ندارد.

س170: آيا زن سالمى كه حاملگى براى او ضررى ندارد، جايز است از طريق عزل يا دستگاه ديافراگم يا خوردن دارو و يا بستن لوله هاى رحم، از باردارى جلوگيرى كند، و آيا جايز است شوهرش او را وادار به استفاده از يكى از اين راهها غير از عزل نمايد؟

ج: جلوگيرى از باردارى فى‏نفسه به طريق عزل، با رضايت زن و شوهر اشكال ندارد و همچنين استفاده از راههاى ديگر هم اگر با يك غرض عقلائى صورت گيرد و ضرر قابل ملاحظه‏اى هم نداشته و با اجازه شوهر بوده و مستلزم لمس و نظر حرام نباشد، اشكال ندارد ولى شوهر حق ندارد همسر خود را به اين كار وادار نمايد.

س171: آيا جايز است زن باردارى كه قصد دارد لوله‏هاى رحم خود را ببندد، از طريق عمل سزارين فرزند خود را به دنيا آورد تا در هنگام آن عمل، لوله هاى خود را هم ببندد؟

ج: حكم بستن لوله‏هاى رحم قبلا گذشت، ولى جواز عمل سزارين متوقف بر نياز به آن يا درخواست خود زن باردار است و به هر حال لمس و نظر مرد اجنبى به زن هنگام عمل سزارين و بستن لوله‏هاى رحم حرام است. مگر در حال ضرورت.

س172: آيا جايز است زن بدون اجازه شوهرش از وسائل پيشگيرى از باردارى استفاده نمايد؟

ج: محل اشكال است.

س173: مردى كه داراى چهار فرزند است اقدام به بستن لوله‏هاى منى خود كرده است، آيا در صورت عدم رضايت زن، آن مرد گناهكار محسوب مى‏شود؟

ج: جواز اين كار متوقف بر رضايت زوجة نيست و چيزى بر عهده مرد نمى‏باشد.


سقط جنين (كورتاژ)
س174: آيا سقط جنين بر اثر مشكلات اقتصادى جايز است؟

ج: سقط جنين به مجرّد وجود مشكلات و سختى‏هاى اقتصادى جايز نمى‏شود.

س175: پزشك بعد از معاينه در ماههاى اول حاملگى به زن گفته است كه استمرار باردارى احتمال خطر جانى براى او دارد و در صورتى كه حاملگى ادامه پيدا كند، فرزندش ناقص‏الخلقه متولد خواهد شد و به همين دليل پزشك دستور سقط جنين داده است، آيا اين كار جايز است؟ و آيا سقط جنين قبل از دميده شدن روح به آن جايز است؟

ج: ناقص‏الخلقه بودن جنين، مجوّز شرعى براى سقط جنين حتّى قبل از ولوج روح در آن محسوب نمى‏شود، ولى اگر تهديد حيات مادر بر اثر استمرار حاملگى مستند به نظر پزشك متخصص و مورد اطمينان باشد، سقط جنين قبل از ولوج روح در آن اشكال ندارد.

س176: پزشكان متخصص مى‏توانند از طريق استفاده از روشها و دستگاههاى جديد، نواقص جنين در دوران باردارى را تشخيص دهند و با توجه به مشكلاتى كه افراد ناقص‏الخلقه بعد از تولد در دوران زندگى با آن مواجه مى‏شوند، آيا سقط جنينى كه پزشك متخصص و مورد اطمينان آن را ناقص‏الخلقه تشخيص داده، جايز است؟

ج: سقط جنين در هر سنّى به مجرّد ناقص‏الخلقه بودن آن و يا مشكلاتى كه در زندگى با آن مواجه مى‏شود، جايز نمى‏شود.

س177: آيا از بين بردن نطفه منعقد شده‏اى كه در رحم مستقر شده، قبل رسيدن به مرحله علقه كه تقريبا چهل روز طول مى‏كشد، جايز است؟ و اصولا در كداميك از مراحل ذيل سقط جنين حرام است:

1 - نطفه استقرار يافته در رحم‏

2 - علقه

3 - مضغه‏

4 - عظام (قبل از دميدن روح)

ج: از بين بردن نطفه بعد از استقرار آن در رحم و همچنين سقط جنين در هيچيك از مراحل بعدى جايز نيست.

س178: بعضى از زوج‏ها، مبتلا به بيمارى‏هاى خونى بوده و داراى ژن معيوب مى‏باشند و در نتيجه ناقل بيمارى به فرزندان خود هستند و احتمال اين كه اين فرزندان مبتلا به بيمارى‏هاى شديد باشند، بسيار زياد است و چنين كودكانى از بدو تولّد تا پايان عمر، دائما در وضع مشقّت بارى به سر خواهند برد. مثلا بيماران هموفيلى همواره ممكن است با كوچكترين ضربه‏اى دچار خونريزى شديد منجر به فوت و فلج شوند. حال آيا با توجّه به اين كه تشخيص اين بيمارى در هفته‏هاى اوّل باردارى ممكن است آيا سقط جنين در چنين مواردى جايزاست؟

ج: اگر تشخيص بيمارى در جنين قطعى است و داشتن و نگهداشتن چنين فرزندى موجب حرج مى‏باشد، در اين صورت جايز است قبل از دميده شدن روح، جنين را اسقاط كنند ولى بنابر احتياط، ديه آن بايد پرداخت شود.

س179: سقط جنين فى‏نفسه چه حكمى دارد؟ و در صورتى كه ادامه باردارى براى زندگى مادر خطر داشته باشد، حكم آن چيست؟

ج: سقط جنين شرعا حرام است و در هيچ حالتى جايز نيست مگر آنكه استمرار حاملگى براى حيات مادر خطرناك باشد كه در اين صورت سقط جنين قبل از ولوج روح، اشكال ندارد، ولى بعد از دميدن روح جايز نيست حتّى اگر ادامه حاملگى براى حيات مادر خطرناك باشد مگر آنكه استمرار باردارى، حيات مادر و جنين هر دو را تهديد كند و نجات زندگى طفل به هيچ وجه ممكن نباشد ولى نجات زندگى مادر به تنهايى با سقط جنين امكان داشته باشد.

س180: زنى جنين هفت ماهه خود را كه ناشى از زنا بوده بنا به درخواست پدرش سقط كرده‏است، آيا ديه بر او واجب است؟ و بر فرض ثبوت ديه، پرداخت آن بر عهده مادر است يا پدر او؟ و در حال حاضر به نظر شما مقدار آن چقدر است؟

ج: سقط جنين حرام است هر چند بر اثر زنا باشد و درخواست پدر باعث جواز آن نمى‏شود و در صورتى كه مادر مباشر در سقط جنين باشد و يا مساعدت در آن كرده باشد ديه بر عهده مادر است امّا در مقدار ديه جنين در فرض سؤال ترديد وجود دارد و احوط اين است كه مصالحه شود و اين ديه در حكم ارث كسى است كه وارث ندارد.

س181: مقدار ديه جنينى كه دو ماه و نيم عمر دارد، در صورتى كه عمدا سقط شود چقدراست و پرداخت آن برعهده كيست؟

ج: اگر علقه باشد ديه آن چهل دينار است و اگر مضغه باشد شصت دينار است و اگر استخوان بدون گوشت باشد هشتاد دينار است و ديه به وارث جنين با رعايت طبقات ارث پرداخت مى‏شود ولى وارثى كه مباشر سقط جنين بوده از آن، سهمى ندارد.

س182: اگر زن باردارى مجبور به معالجه لثه يا دندانهايش شود و بر اساس تشخيص پزشك متخصص نياز به عمل جراحى پيدا كند، آيا باتوجه به اينكه بيهوشى و عكسبردارى با اشعه باعث نقص جنين در رحم مى‏شود، سقط جنين براى او جايز است؟

ج: دليل مذكور مجوّزى براى سقط جنين محسوب نمى‏شود.

س183: اگر جنين در رحم، مشرف به موت حتمى باشد و باقى ماندن آن در رحم به همان حال براى زندگى مادر خطرناك باشد، آيا سقط آن جايز است و اگر شوهر آن زن مقلّد كسى باشد كه سقط جنين در حالت مذكور را جايز نمى‏داند، ولى زن و اقوام او از كسى تقليد مى‏كنند كه آن را جايز مى‏داند، تكليف مرد در اين حالت چيست؟

ج: چون در فرض سؤال امر دائر است بين مرگ حتمى طفل به تنهايى و بين مرگ حتمى طفل و مادر او، بنابر اين چاره‏اى جز اين نيست كه لااقل زندگى مادر با سقط جنين نجات داده شود و در فرض سؤال، شوهر حق ندارد همسرش را از اين كار منع كند، ولى واجب است تا حد امكان بگونه‏اى عمل شود كه قتل طفل مستند به كسى نشود.
پيوند مرتبط: تاريخ بارگذاري: 1390/08/06
برچسب‌ها: